พระคุณแม่
แม่ตื่นก่อนนอนที่หลังระวังลูก จิตท่านผูกเพียรระวังตั้งรักษา
ยุงจะกินริ้นจะกัดก็พัดพา บางเวลาไม่ได้หลับระงับเลย
แม่ป้องริ้นป้องไรมิให้ผ่าน แม่สงสารห่วงลูกยากว่าทรัพย์สิน
แม่เห่กล่อมนิทราเป็นอาจิณ แม่ไม่ผินแม่ไม่ผันทุกวันมา
ยามลูกสุขแม่สุขสมอารมณ์ชื่น ยามลูกขื่นแม่ขมระทมกว่า
ยามลูกไข้แม่นอนร้อนอุรา ยามลูกยาอัปโชคแม่โศกใจ
ยามลูกหิวแม่หิวกว่าน้ำตาร่วง แม่เป็นห่วงดิ้นรนหาเอามาให้
แม้แม่อดหมดข้าวปลาไม่ว่าอะไร แม่สละได้ลูกอิ่มแปล้แม่ทนเอา
ใครไหนเล่าเฝ้าอบรมบ่มนิสัย แม้เติบใหญ่ไม่ท้อถอยคอยนั่งเฝ้า
พระคุณเลิศลูกโศกช่วยบรรเทา ใครไหนเล่ารักมั่นแท้แม่ฉันเอง
รักใดเล่าจะแน่เท่าแม่รัก ผูกสมัครรักลูกมั่นไม่หวั่นไหว
ห่วงใดเล่าเท่าห่วงดังดวงใจ ที่แม่ให้กับลูกอยู่ทุกครา
ยามลูกขื่นแม่ขมตรมหลายเท่า ยามลูกเศร้าแม่โศกวิโยคกว่า
ยามลูกหายแม่ห่วงคอยดวงตา ยามลูกมาแม่ลดหมดห่วงใย
รักของใครไม่เท่าศักดิ์รักของแม่ รักแน่แท้แม่รักอยู่ไม่รู้สร่าง
ศัตรูร้ายก็ไม่กายมากั้นกาง ถึงรักนางรักนายก็ไม่เกิน
แม้รักยศรักศักดิ์อัครฐาน รักการงานสารพันรักสรรเสริญ
รักสนุกทุกสถานสำราญเทอญ รักไม่เกินรักของแม่รักแท้เอย
พระคุณแม่กว้างกว่าขอบฟ้ากว้าง แม่สรรสร้างอนาคตลูกสดใส
อ้อมอกดังโล่ห์ทองคุ้มผองภัย เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกตน
มือแม่ด้านหน้าแม่ดำผิวคล้ำไหม้ หยาดน้ำใจใสสะอาดยิ่งหยาดฝน
เหงื่อแม่หลั่งหนักแม่เอาเบาแม่ทน แม่ไม่บ่นแม่ไม่เบื่อเพื่อใครกัน
แม่รักลูกปลูกฝังทางศึกษา อีกจรรยาแม่อบรมบ่มนิสัย
แม่รักลูกปกป้องคุ้มผองภัย ลูกรักแม่ก็จงได้กตัญญู
แม่คำนี้มีค่ากว่าทุกสิ่ง รักลูกจริงยิ่งชีวิตคิดสร้างสรรค์
เอาพื้นดินน้ำฟ้ามารวมกัน มิทันเท่าเทียมแม่แต่อย่างใด
ถึงสังขารราญแหลกแม่แลกได้ หวังจะให้ลูกตนพ้นภัยผอง
แม้สูญสิ้นดินฟ้าธารานอง ลูกขัดข้องแม่ช่วยได้ปลอดภัยเอย
พระคุณแม่กว้างกว่ามหาสมุทร พระคุณแม่สูงสุดมหาศาล
พระคุณแม่เลิศฟ้าสุทธาธาร ขอกราบกรานพระคุณแม่อย่างแท้จริง

พระคุณพ่อ
พระคุณพ่อก่อเกิดกำเนิดบุตร พระคุณพ่อสูงสุดยิ่งภูผา
พระครูพ่อเจือจุนอุ่นอุรา พระคุณพ่อยิ่งฟ้าดารากร
พระคุณพ่อก่อลูกมาพบโลก พระคุณพ่อดับโศกเมื่อทุกข์ร้อน
พระคุณพ่อแผ่เผื่อเอื้ออาทร พระคุณพ่อสั่งสอนให้ลูกดี
พระคุณพ่อเย็นเกล้าทุกเช้าค่ำ พระคุณพ่อเลิศล้ำสุรีย์ศรี
พระคุณพ่อหาใดเปรียบไม่มี ลองดูสินึกเทียบเปรียบแทนคุณ
จะเทียบดินดินก็ด้อยน้อยนักหน่า จะเทียบฟ้าฟ้าก็ทรามต่ำสถุล
จะเทียบน้ำอีกทั้งลมไม่สมดุล ปิตุคุณใหญ่ยิ่งกว่าสิ่งใด
ถึงจะเมาเช้าเย็นก็เป็นพ่อ จะพูดจาแอ้อ้อก็พ่อฉัน
จะติดคุกติดตารางทางพนัน ก็ไม่พ้นพ่อฉันอยู่นั่นอง
อันบุคคลผู้ใดใครลืมพ่อ ผู้นั้นก็เลวทรามต่ำกว่าหมา
เพราะว่าพ่อให้กำเนิดเกิดกายา ไม่มีพ่อแล้วเราจะเกิดมาได้อย่างไร
ยามเย็นค่ำเคยพูดจ้อกันพ่อลูก เคยปรับทุกข์ลูกพ่อขอขนม
พ่อรักลูกปลูกฝังหวังชื่นชม พ่อจึงสมสุภาษิตมิตรในเรือน
พระคุณพ่อเลิศฟ้ามหาสมุทร พระคุณพ่อสูงสุดมหาศาล
พระคุณพ่อเลิศฟ้าสุทธาธาร ขอกราบกรานพระคุณพ่ออย่างแท้จริง